मी...आता लिहीन थेट आफ्रिकेतल्या लायबेरियातून...

सुप्रभात मित्रहो...थेट लायबेरियातून.. इथं आता सकाळचे 10.30 झालेत. आम्ही आहोत GMT+0 या टाईमझोनवर, म्हणजेच भारतीय प्रमाणवेळेच्या 5.30 तास मागे...!

19 नोव्हेंबरला उत्तर-पश्चिम आफ्रिकेतील एका टोकावर असलेल्या या देशात मी दाखल झालोय. Light up Monrovia या प्रोजेक्टअंतर्गत पाॅवर सबस्टेशन्स, ट्रान्मिशन लाईन्स, घराघरात वीज पुरवण्यासाठीची वितरण व्यवस्था याबाबत इथे काम सुरु आहे. एका भारतीय कंपनीचा प्रोजेक्ट हेड म्हणून इथं दाखल झालोय. मी येण्यापूर्वीच या वर्षभरात इथं काम सुरु झालंय. कोविडसंकटामुळे माझं येणं लांबलेलं.

अत्यंत गरीब अशा या देशात अनेकांच्या घरात आजही वीज नाही. रस्त्यांची अवस्थाही फारशी ठीक नाही. काही बडी मंडळी सोडल्यास 70 टक्के जनता गरीब आहे... 

त्यांच्यासाठी युरोपियन युनियन, वर्ल्ड बॅन्कमार्फत काही मदत योजनांचा एक भाग म्हणून हा प्रोजेक्ट राबवला जात आहे.

आपल्या भारतीयांसाठी अभिमानाची बाब म्हणजे मोदी सरकारच्या काळात या 2- 5 वर्षांत इथं ब-यापैकी मदत देण्यात आली आहे. टाटांच्या सहकार्यानं भारत सरकार ने तब्बल 50 प्रवासी बस इथं लोकांना प्रदान केल्या आहेत. तसेच अन्य विविध प्रकारे या देशाला मदतीचे प्रयत्न सुरु आहेत.

इथं काम करणं नक्कीच आव्हानात्मक आहे अन् त्याचवेळी आनंददायीदेखील!

भरपूर झाडं आहेत. त्यात आंबा, काजू, फणस, नारळ, केळी, अननस आदि परिचित झाडंही खूप आहेत सर्वत्र. या देशात भरपूर रबर व पाम यांची लागवड केली गेलीये. 

प्रगत जगाशी यासारख्या अन्य देशांना जोडून घेण्याचे जे प्रयत्न सुरु आहेत त्यातीलच हा आमचाही एक  प्रोजेक्ट....

कामं सांभाळून इथल्या गंमतीजमती मी माझ्या ब्लाॅगमधून यापुढे जमेल तसं लिहायचा प्रयत्न करेन. भेटत राहू इथं..!

- सुधांशु नाईक, मुनरोविया, लायबेरिया. 🌿 

(फोटोत लायबेरियाच्या विमानतळाची नवी लहान इमारत, तसेच पूर्वीची साधी सुधी अशी जुनी इमारतही. आमच्या आॅफिसच्या मागे जरा दूरवर दिसणारा अटलांटिक महासागराचा किनारा. मीही अरबी समुद्र, बंगालचा उपसागर, हिंदी महासागर, लाल समुद्र यानंतर प्रथमच हा अटलांटिक सागर पहातोय.)